Wolność – czym jest?

Definicja jest trudna!

(...i nie chodzi mi tu o rozpatrywania na temat wolności obywatelskiej; wolności słowa, wyznania, poglądów  czy też wolności mediów, lecz o wolność osobiście nas dotyczącą.) Czy w istocie czujemy się wolni naprawdę? Nastała letnia pora, świat otwiera ramiona ciepłym podmuchem wiatru, rozświetla się gorącymi promieniami słońca – wyjeżdżamy nad stawy, jeziora, na łąki, do lasu i chłoniemy przestrzeń, która pachnie obiecująco, niekrępująco... Ta bliskość natury daje nam poczucie swobody, rozluźnienia... leniwie kładziemy się na trawie, rozkładamy ramiona i...i jest nam dobrze... czujemy się wolni, beztroscy, niezależni, ważni... precz zły nastrój, naburmuszenie – tylko radość nas rozpiera i słodkie lenistwo ogarnia... Ale czy tak wygląda na co dzień wolność? 

Nie – to są wyrwane z życia momenty, które na krótką chwilę (bo to jest chwila wobec długości naszego życia) dają nam iluzję wolności, szczęścia – to jest nagroda pocieszenia, która nie jest rzeczywistą codziennością.

To czym jest ta wolność? - powtórzę pytanie. 

Po co nam ona, co ją ogranicza, co ją krępuje, co jej szkodzi, co ją zabija? Jak ją odzyskać, by twórczo, samemu kreować swoje życie? Jak być wolnym?

Zastanawiałam się nad odpowiedziami na tak sformułowane pytania, zapisywałam, zapisywałam i najpierw to było 60 parę stron, a jeszcze później 20 parę dodatkowych i temat "wolność" skrępował mój czas 😉 i nie mogłam się uwolnić się od dalszych refleksji, które mnożyły się w mojej głowie jak grzyby po deszczu. Mój umysł dotąd wolny został paradoksalnie uwięziony przez temat "wolność. 

Łyk zielonej kawy, wyjście na balkon, złapanie oddechu i chwila zastanowienia jak te sto zapisanych stron o wolności ująć, związać, połączyć, wyciągnąć esencję, zrobić wywar "mocno kopiący", żeby do każdego czytającego, różnie postrzegającego świat – dotrzeć umiejętnie z tym rozległym, trudnym, ważnym tematem. I będzie tak... jak zwykle 😉 alfabetycznie 😊

Wstęp.

W świecie: obowiązków, powinności, odpowiedzialności, rzeczy do zrobienia, gdzie nie odstępują nas na krok kredyty, choroby, rachunki, nielubiana praca, toksyczny szef, podatki, nieudane związki, frustracja, nuda, zachłanność, rywalizacja, długi; gdzie pieniądze, interesy, nakazy  – zapominamy o uśmiechu i spontaniczności. 

Świat postępu zabrał nam wolność według, której robimy co chcemy, robimy, bo chcemy, a nie dlatego, że musimy. W pędzie, pogoni za zdobyczami współczesności w imię komfortowego życia, otrzymujemy kajdany wymuszonego konsumpcjonizmu. Jak tu mówić o wolności?

Rozwinięcie czyli uwagi, spostrzeżenia, zalecenia!

• Akceptacja siebie, to podstawa wolności. Kochaj siebie ze zmarszczkami i nadkilogramami. Jeśli chcesz jednak coś w sobie zmienić to dlatego, że Ty tego pragniesz.  Dla siebie (i swoich ulubionych spodni) chcesz schudnąć, a nie dlatego, że taki jest trend. Ciebie ma cieszyć Twoje odbicie w lustrze i dlatego wklepujesz sobie krem. Nie po to, żeby się koniecznie przypodobać. Chociaż jak to jest tego warte "ciacho" to  może wklep sobie nawet dwa razy 😉 (?)
• Ból głowy krępujący Twoją wolność, jest zyskiem dla firm farmaceutycznych. Jednak właśnie dzięki bólowi wiemy, czym jest przyjemność. Zamiast jednak tracić energię i pieniądze na poszukiwanie nowych, kosztownych leków zastąp je pójściem na piwo czy wino, seksem, kinem, spotkaniem z przyjacielem, oddaj się swojemu hobby. Kolejny raz bardzo bolała mnie głowa, uszykowałam sobie aspirynę, zadzwonił telefon – oddałam się rozmowie. Głowa przestała mnie boleć. Cieszyłam się, że wreszcie znalazłam odpowiedni na nią proszek (wypróbowałam już większość). Popołudniu sprzątając papiery na biurku zauważyłam małą białą tabletkę, leżała sobie samotnie wśród szpargałów... zadziałała leżąc na biurku? Placebo zadziałało..., a ja poczułam się wolna. 
• Cała tajemnica wolności – to nie odrzucanie wszystkich rozkoszy życia... picia, palenia, jedzenia, gry w karty, zakupów, luksusowych ciuchów – tylko zostanie ich panią. Nie trzeba wybierać między szaleństwem na ich punkcie, a unikaniem, powstrzymywaniem się od tego wszystkiego – tylko mieć kontrolę nad nimi. Mieć kontrolę, to rozróżniać prawdziwą przyjemność od obietnicy przyjemności. 
• Depresja – nie zawsze jest w Tobie, bo wynika z Twoich lęków przez doznaną w życiu tragedię. Często nie wypływa z samego człowieka tylko z tego, czego oczekuje od niego hiperkonkurencyjny, hiperskomercjalizowany, merytokratyczny świat. Nie przystosowuj się do niego, tylko go zmień... Ty  i Ty... Ty też ... i Ty jeszcze. Tym samym uwolnicie się od pragnień, które nie są waszymi dążeniami tylko narzuconymi prze bezduszne instytucje nastawione wyłącznie na zysk.
• Emerytura – powszechne prawo, taka doczesna nagroda za to, że się całe lata harowało niekoniecznie w pracy, którą się lubiło. Oczekiwanie na nią to spętanie myśleniem o przyszłości, w tym wspaniałym bądź co bądź świecie, ale niebezpiecznym, zachłannym, chaotycznym, niepewnym. Ci co obiecują Tobie, jak Bogowie (choć nimi nie są) godną emeryturę, chcą już teraz Twoich pieniędzy, bo niby troszcząc się o Twoją przyszłość starają się dla siebie, dzisiaj osiągnąć najwyższe zyski. Żyj dniem dzisiejszym, rób swoje bez nadmiernej troski, bo jutra może już wcale nie być. Masz pracować, żeby na bieżąco żyć godnie, a nie pracować, żeby zarabiać na niewiadomą przyszłość odkładając życie na później. Jakie później? Przemyśl to sobie dokładnie.    
• Filozofia życia - prawdziwie wolnego człowieka: ma odwagę w myśli, słowie,  uczynku, i nie goni bezmyślnie za bogactwem, zaszczytami, władzą; jest wierny sobie... nie jest ślepy, głuchy i obojętny. 
• Gonitwa za szczęściem jest prawem człowieka. Konstytucja amerykańska z 1787 roku uznała dążenie do szczęścia za jedno z niezbywalnych praw ludzkich. Wszystko jednak zależy od tego jaką sobie sami czyli nieindoktrynowani przez nikogo (w domyśle wolni)  wymyślimy tę wizję.
• Hałas medialny... prasa, telewizja to wszystko nas paraliżuje i ubezwłasnowolnia; obiecuje – nie dotrzymuje, opisując – kłamie, pokazując – koloryzuje, zachwalając- fałszywie interpretuje; karmi lękami, zagrożeniami... to wszystko dystansuje nas od prawdziwego życia, które zamiast przeżywać oglądamy jak zza szyby jadącego samochodu . Kurczowo trzymamy się tego co zobaczyliśmy, o czym przeczytaliśmy i stajemy się bezwolni, poddani dyktatowi przekazu niekoniecznie prawdziwego, ale mającego też za zadanie wzbudzić w nas strach, który jest narzędziem kontroli. Strach to skuteczny środek nadzorujący. On to powstrzymuje nas przed odezwaniem u lekarza, nakazuje na wszystko się godzić, powstrzymuje przed skokiem na głęboką wodę. Nic, tylko strach wpaja nam uległość i nudę... blokuje naszą wolność. Na naszym strachu czerpią zyski koncerny finansowe i ubezpieczeniowe. Wyrzuć telewizor, zacznij czytać dobrą literaturę, oglądać rozwijające filmy np. francuski komediodramat "Nietykalni" z 2011 roku lub wróć do "Lotu na kukułczym gniazdem" Formana z 1975 roku – wtedy między innymi, zrozumiesz zrozumiesz, co znaczy być wolnym człowiekiem, albo korzystaj z mądrości sztuk teatralnych, posłuchaj "Lotu trzmiela" Korsakowa lub czego tam lubisz słuchać – nie możesz mieć w sobie lęku przed wolnością, bo wtedy okaże się, że to on jest największą do niej przeszkodą. Tak nie może się w Twoim życiu stać. 
• Imperatyw naszych czasów to polityka, ekonomia, władza, wzrost gospodarczy – to co ma dać Ci wolność, staje się  formą ucisku. Twoja osobista swoboda w zamian za obietnice lepszego, bezpieczniejszego życia. To mit, kłamstwo i tak sama będziesz musiała gonić za wszystkim... bez względu na rząd – sama musisz swój płot pomalować. Nikt za Ciebie tego nie zrobi. Największy populista z tej pracy Cię nie wyswobodzi, więc myśl sama sensownie, staraj się być samowystarczalna. Polityka to sposób by inni wznosili się na wyżyny mając w ręku dobre alibi, że Cię ograniczają dla Twojego dobra. W gruncie rzeczy, robimy to czego pragną polityczni przywódcy manipulując ekonomicznymi wskaźnikami, jakby one miały znaczenie dla Twojej wolności osobistej.
• Jęczeć, narzekać, marudzić... czasem całkiem jest to zrozumiałe, a nawet bywa przyjemne. To jest część życia, ależ czy nie lepiej świętować dzień urodzin zmarłego przyjaciela, zamiast dzień jego śmierci. Uwolnić się w ten sposób od smutnych wspomnień, a zastąpić przypomnieniem radosnym, że ktoś taki jak on ściskał nam dłonie (?) 
• Kredyty – te to dopiero mają siłę. Wiążą ludzi na całe życie, a Ci nawet po śmierci przez swoich potomnych są przeklinani (pardon: wspominani) za owe ciągnące się długi. Mały, biały, własny domek to przywiązanie nie tylko wygodne i estetyczne, to zniewolenie kilkudziesięcioletnie... to zapuszczenie korzeni w tym samym miejscu z tym samym człowiekiem (którego nie możemy zostawić, chociaż nas zdradza, jest małostkowym debilem..., ale (choć w połowie) to mamy mały, biały domek, a w nim swoją własną niewolę( ale za to z własnej woli 😉)    
• Leniuchowanie, nicnierobienie – czasem trzeba mu ulec, bo taki stan pomaga zwalczyć niepokój, porzucić myślenie o tym co jeszcze powinniśmy zrobić i nie daj Boże, co w przeszłości zrobiliśmy źle.
• Łagodność w sposobie bycia, nawet wtedy kiedy atakuje Cię silne uczucie bólu lub gniewu - niesie spokój. Gniew, bunt, konflikt przynosi straty i tworzy wokół nas pajęczynę złej energii. Łagodność nasza wyzwala u innych osób życzliwe nastawienie - czujemy rozluźnienie - wolność ciała i umysłu.
• Myśli - treść naszego myślenia w ciągu dnia dotyczy wszystkiego. W myśli przywołujemy troski, konflikty, radości. W jednej chwili potrafimy się zdenerwować, ale w jednej też uśmiechnąć do siebie, gdy przywołamy w pamięci miły obraz. Jesteśmy odbiorcami naszych myśli. Mając tego świadomość nie dajmy się zniewolić złym myślom, bo staniemy się ich ofiarą. Wypierajmy je zastępując pozytywnymi. Tak naprawdę myśli są tylko myślami, więc nie oddawaj się w ich niewolę.
• Niewola – w niektórych przypadkach niewola może być nawet przyjemna... o takich to niewolach, zniewoleniach - piszą poeci. Ale ja nie jestem poetką. Ja - tradycyjnie wychowana, w każdym przypadku wybieram wolność.
• Obietnice – przestańmy oczekiwać, że inni wskażą nam jak żyć – zaufajmy w tej kwestii sobie. Ale nie izolujmy się od ludzi... pomysł, że uwalniając się od ludzi, żyjąc zupełnie indywidualnie jest zupełnie absurdalny. Nasze zadowolenie bardzo zależy od relacji, stosunków z innymi ludźmi.
• Poczucie winy nas obezwładnia, potęguje w nas myślenie o zaniedbaniach, powinnościach, obowiązku wyrównania jakiejś wcześniej wyrządzonej krzywdy (o której nikt tak naprawdę nie pamięta). Wysoki standard moralności w nas tkwiący powoduje nasze zniewolenie, cierpienie. Skoro już się zdarzyło, że byłaś nieodpowiedzialna, wyrządzonej krzywdy nie naprawiłaś i doprowadziłaś do dzisiejszego poczucia winy (bo nie umiałaś zaradzić temu i dalej nie masz możliwości), to Twoje cierpienie jest na nic – uwolnij swoją świadomość od tej pamięci.
• Reklama – ciemna sztuka kuszenia zmusza nas do uznania, że to co oferuje jest dla nas najlepsze i tylko spełnienie naszych pragnień gadżeciarskich da nam wolność i podniesie naszą wartość. ''Kup ten drogi krem, sukienkę, samochód, dom... przecież jesteś tego warta" Tym sposobem pożądasz tego bardzo, ale nie masz takich pieniędzy... i co robisz? Cierpisz, jesteś zamknięta w dążeniu do zaspokojenia swojego pragnienia. A nawet jak je spełnisz, to i tak jesteś rozczarowana, bo za zaspokojeniem chwilowym idą dalsze "potrzeby", a może jeszcze pożyczka do uregulowania z tego wynikająca. Tak  tworzy się koło zależności, które ogranicza Twoją wolność. 
• Sprzątanie – codzienna niewola. Trzeba wycierać kurze (dobrze, że nie kogutowi jeszcze 😉), zmywać naczynia, czyścić toaletę, myć lampy, jeszcze z podłogami jest mały kłopot i to wszystko zabiera czas (a on jest jeden, w tej kwestii ciągle się nic nie zmienia 😉) Niestety jedyne co mi przychodzi do głowy, żeby nie być niewolnicą sprzątania, to w moim przypadku – zdjęcie okularów, a zgaszenie światła jeszcze bardziej pomaga 😉 Gorzej ze zmywaniem naczyń, ale... tutaj staram się odczuwać przyjemność z dotykania szkła, porcelany, wybłyszczania jej do sucha... traktuję tą czynność jak przyjemność, a to już nie -  niewola jest 😉
• Śmiech – to zaraźliwa, wolna od samolubstwa, cudowna reakcja 😃 to skuteczna broń, bezcenny dar, za którym warto podążać. To odpowiedź na radość, antidotum na ból, to wolny, swobodny stan umysłu w pełnym rozkwicie szczęścia 😊) 
• "Teraz nie wiem, co mam robić, ale wiem, że będę to wiedziała"- niech to będzie nasza odpowiedź na trudną sytuację. Taka wiara w siebie daje wolną drogę, nie limituje nas i pozwala się skupić na tym co zamierzamy, a nie zniewolić bezradności.
• Urazy – zrzuć z siebie ten balast. Wypluj tą żółć gryzącą żołądek. Po co Ci to psychiczno-fizyczne osaczenie? Napędza Cię w zły sposób. Tracisz energię, która się szybciej wypala na zło niż na czynione dobro.
• Właściciel – to brzmi dumnie, wyróżnia z tłumu, nadaje kolorów. Być czegoś (wielkich pieniędzy na 16-stu kontach, domu z basenem i czterema garażami, ogrodu, rezydencji  nad oceanem, nie wspominając samochodów na każdy dzień tygodnia, kreacji z wielkich domów mody za dziesiątki tysięcy...itd) właścicielem - to poczucie ważności, bezpieczeństwa. Czy mieć pieniądze na wszystko, nawet samolot odrzutowy, to jest wolność? Czy pragnienia własności rzeczy zupełnie niepotrzebnych, naddodatkowych to nie jest krępowanie właśnie wolności? Wbijmy sobie do głowy, że wybory kolejnych zakupów, to nie jest wyraz naszej wolności, tylko naszych lęków, które kamuflujemy posiadaniem własności. Wielka własność też niesie ograniczenia. Znam pewnego milionera (do dzisiaj żyjącego)... ciągle się o coś troskał, córce musiał przydzielić ochronę, bo grożono jej porwaniem i wymuszeniem w ten sposób okupu... z tego stresu żona się rozchorowała i żadne drogie leczenie w zachodnich klinikach nie pomogło... jego firmy bez przerwy kontrolowane przez urzędy skarbowe, spędzały mu sens z powiek... nie mógł cieszyć się osobistą jazdą swoim wypas samochodem, bo ciągle był zbyt zmęczony, by sobie na to pozwolić... wszystko miał, w najlepszej pościeli spał w łóżku tak wielkim jak  mój pokój, ale nie był wolny... nie był szczęśliwy... był samotny wśród ludzi, którzy byli przy nim, bo miał pieniądze. Do dzisiaj nie jest wolny... ciągle się troszczy o swoje pieniądze, ciągle komuś tłumaczy i nie rozumie jak można żyć bez nich, choć z nimi też jest tak trudno... ciągle żyje w lęku. To nie znaczy, że nie powinniśmy posiadać luksusów i z nich nie korzystać. Nie można ich jednak brać na poważnie, uczynić z nich celu naszego życia. Posiadanie rzeczy nie jest dobre ani złe, to stosunek do nich jest ważny. To lęki sprawiają, że my zwykli zjadacze chleba, nie tak bogaci jak ów przedsiębiorca (którym zawładnęły rzeczy)... wolimy oglądać życie innych ludzi w serialach zamiast w nim uczestniczyć. Lęk powoduje, że ludzie przerażeni władzą w różnych jej aspektach: bankach, urzędach, sądach, szkole, uczelni, przychodni, szpitalu i innych instytucjach, w których coś załatwiają – stają się zależni, ustępliwi, są wykorzystywani, źle traktowani – czują zniewolenie, ale nie mają dość siły, żeby się temu przeciwstawić. 
• Zastąp rzeczy, których nie lubisz tymi, które uwielbiasz. Zastąp to co wszyscy lubią, tym co Ty lubisz naprawdę i miej gdzieś, że gadają o Tobie iż jesteś jakaś dziwna, niedzisiejsza i niemodna. Zignoruj to gadanie i rób to, co Tobie przyjemność daje. Wolność to nic innego jak stan umysłu, który pozwala nam być szczęśliwym człowiekiem. Wszystko bierze się z naszej głowy, wolność również.
• Życie i praca nie mogą ze sobą konkurować. Muszą ze sobą współistnieć. Jeśli lubisz swoją pracę, to nie jest to praca. To może być twórcza przyjemność. Wtedy odbierasz czas spędzony na jej wykonywaniu jak czas wolny. Ty czujesz się wolna, i jesteś szczęśliwa.

Podsumowanie.Mój sposób na życie nie jest lepszy od Twojego. Nic nie jest lepsze jedno od drugiego. Tylko różne są sprawy i ludzie, i chodzi w tym wszystkim o to, żeby te różności umieć uszanować... tworzyć własne życie odrzucając przymusy i urazy (najlepiej z uśmiechem na twarzy), być sobą, znać przyczyny swoich pragnień czyli będąc wolną. –  Wolność to też umiejętność bycia szczęśliwą w chatce, w głuchym lesie i w ekskluzywnym apartamencie. Wszystko mogę, nic nie muszę – to jest wolność – da się tak być wolną w dzisiejszym świecie dyktatury szczęśliwości łączonej z kapitalistycznym dążeniem do materialistycznego sukcesu?