Rozmowa... nie wymiana informacji.

Jej brak powoduje, że w naszym życiu prawda miesza się z fałszem. 

Rozmawiajmy... szczerze, otwarcie, bez zahamowań i skrępowania. O wszystkim. Zmobilizujmy w tym celu cała swoją inteligencję, wiedzę, przekonania, doświadczenie, aby bronić swej postawy. Milcząc dajemy przyzwolenie, na to co później określamy, że... że nie mieści się to nam w głowie.

To gdzie wówczas byłyśmy, co sobie myślałyśmy (a raczej chyba wcale), gdy ktoś wkładał nam do głowy półprawdy umiejętnie zakamuflowane i  usprawiedliwione szybko (w razie wpadki)   misteryjnie przygotowaną historyjką? Co było w naszej głowie, gdy stek kłamstw przyjmowałyśmy z dużym spokojem, nie odzywając się, bo przecież... my nic nie możemy, to nas nie dotyczy, nie nasza to sprawa i nic nas właściwie to (już nieistotna sprawa lecz nasz do niej stosunek) nie obchodzi? Czy nie raz zdarzyło się, że milczałyśmy, dałyśmy się zbić z tropu słuchając plotek, a nie docierając do faktów? Słuchamy głupstw, płaskich żartów, lekceważących nas opinii, chełpliwych opowiastek, niepochlebnych uwag, słów deprecjonujących naszą wartość. To wszystko w sosie negatywnych emocji.

I co my z tym robimy?

Nic!

Jesteśmy konformistkami i dlatego tak jest? Niekoniecznie.

Przed krytycznym, trzeźwym i świadomym używaniem języka najczęściej powstrzymuje nas, nasza własna niewiara w siebie. Ale ta niewiara wynika tylko z naszej wyobraźni, że jesteśmy słabsze, gorsze, za stare, nieładne, głupsze od innych... nie mające prawa wygłaszać swojego stanowiska. Zwracając uwagę tylko na nasze wady, zapominamy o sobie, swojej tożsamości. Źle o sobie myślimy, a inni nie zadają sobie najmniejszego trudu, żeby dociekać jaka jest prawda w tych naszych stwierdzeniach. Jeżeli same o sobie mówimy, że..." jesteśmy za stare by się w (jakiejś tam) kwestii, wypowiadać". Tooo? "Skoro tak mówi, widocznie ma rację, przecież sama tak twierdzi. Pewno tak jest" - powiedzą. A przecież nam nie o to chodzi. Czy w ogóle nam o coś chodzi skoro się nie odzywamy. Nieznane towarzystwo. Jesteśmy onieśmielone, ale musimy zdać sobie sprawę z tego, że te osoby to nie jest jakaś wroga nam zgraja. To nie jest jednolity front przeciwko nam nastawiony. Nie łączy ich przysięga krwi przeciwko zniszczeniu nas. 

Jeżeli przed nami jest nawet setka osób, to każda z nich jest tylko pojedynczą osobą, która też może mieć swoje lęki i obawy. Wybierzmy wzrokiem jedną z tego tłumu. Skupmy się na tej jednej, wybranej z niego i mówmy do niej. Będzie nam o wiele łatwiej. 

Nawet jeśli nasze wypowiedzi wywrą nienajlepsze wrażenie, nie takie jakiego się spodziewałyśmy, to nie można się poddawać, tylko uspokoić swoje emocje i wyłożyć argumenty... te, co do których jesteśmy najbardziej przekonane (nawet najbardziej śmiałe), i do których zaraz przekonamy (tym sposobem) tych najbardziej przeciwnych... mówiąc... na temat... "starości"

Zaczynam. 

Jestem Stara Kobieta, bo tak się nazwałam. Ale Stara nie znaczy... apatyczna (raczej bardziej wyważona😉), brzydka (powiedzmy- specyficznej urody), głupia (coś tam wiem), bez radości (tego nikt mi nie zarzuci). Jestem sobą dzisiaj, tak jak byłam sobą wczoraj i jeszcze przed... i jutro moje ciało będzie moim ciałem, a krew (żaden barszczyk czy ciepła pomidorowa) w moich żyłach będzie pompowana wprost do mojego serca.  A to co czuję w moim sercu wyrażają moje oczy, ruch moich warg w uśmiechu, gesty, słowa, których nie boję się wypowiedzieć i moje poczucie humoru, które może komuś nie odpowiadać (bo go po prostu nie rozumie..., a śmieszy go tylko mówienie wprost o du..e). Nie jestem rubryką w sondażach, liczbą pesel, informacją na temat wieku, wyznania czy światopoglądu. Jestem ciągle ta sama odkąd świadomie spojrzałam w lusterko i wiaderko do piasku nasunęłam na głowę Maciusiowi z tej samej piaskownicy (zabrał bez pytania moje plastikowe babeczki... zresztą czytałam ostatnio o nim w prasie i żałuję, że mocniej nie wcisnęłam mu tego wiaderka... a może przez tą traumę on jest teraz taki (?)... mhm... zagalopowałam się... Mogłam najpierw z nim (wtedy) porozmawiać? 😊

Teraz jest mój czas, biegnie on od dnia kiedy dzięki moim kochanym rodzicom (długo kombinowali) urodziłam się. Każda sekunda życia, ta w której teraz piszę i każda następna aż do momentu śmierci, to jest to mój czas. I mój wiek nie ma znaczenia, nie rozstrzyga niczego, i nie skapituluję przed młodymi. Szanuję wszystkich. Młodzi mają kapitał, który zwie się młodość, ale odsetki od niego... doświadczenia, dokonania, osiągnięcia, przeżycia szalone są jeszcze daleko przed nimi.  Chcę rozmawiać o starości, bo są i będą na świecie szczęśliwcy (biedni Ci, którym nie będzie dane jej poznać), u których ona zagości. Warto wiedzieć jaki to gość, co lubi, czego nie znosi i przede wszystkim jakie ma prawa. Ma te same prawa co wszyscy dorośli (dzieci one nie dotyczą). Te sama prawa, co kiedyś, gdy starość nie była planowanym jeszcze gościem i wydawała się jakimś koszmarem, zjawą, która nigdy nie otrzyma głównej roli. Nikt nie powinien sadzać ją w kącie, odbierać czasu, odizolowywać od ludzi, zdarzeń, zabraniać uczestnictwa w żadnych, najbardziej wyrafinowanych projektach.

Tutaj przedstawię prawdy (?), półprawdy (?), stek kłamstw (?) a'propos starości (wymieszane dokładnie). A Wy wybierzcie, co Wam w duszy gra i przyznajcie gdzie jest prawda, a w czym tkwi fałsz?

• Atrakcyjny wygląd kobiety nie wytrzyma konkurencji z jej kompleksem wieku.
• Babcia skoro już nie pracuje zawodowo ma obowiązek zajmowania się wnukami, bo taka jest kolej rzeczy. Inne jej wybory to ekstrawagancja niepotrzebna nikomu. 
• Czujesz, że będziesz dopiero wtedy szczęśliwa gdy osiągniesz jakiś cel, potem pewien poziom życia, potem jeszcze trochę i... i potem dopiero będziesz już mogła być ze spokojem szczęśliwa? Nie... odkładając szczęście na później... pewnego dnia obudzisz się... właśnie stara i zmęczona.
• Domagać się wszystkiego ze wszystkich sił, cieszyć z byle czego, być ciągle zajętym... to znaczy nie poddać się starości.
• Entuzjazm zabija w Tobie, Twoja świadomość wieku. Za nim się chowasz i nim usprawiedliwiasz swoje lenistwo?
• Fatalne dla odczuwania starości jest unikanie młodych ludzi i spotykanie się wyłącznie z rówieśnikami. A jak już dojdzie do spotkania z młodymi, to podkreślanie w ich towarzystwie, że... za moich czasów itd.
• Gloryfikacja młodości to oszustwo, chełpienie się nią... to próżność; wszystko razem głupota, która zawsze zostanie ukarana, jeśli taka zostanie uczyniona.
• Humor, nieustannie zły... odstrasza szczęście, a ono w każdym wieku jest nam potrzebne. 
• I  kobieta młoda nie musi być piękna, i stara brzydka... to nie jest równoznaczne.
• Jesteś inspiracją dla innych (także młodych osób) pod warunkiem, że jesteś sobą. 
• Każdy dzisiejszy komplement skierowany do starszej kobiety, może być skierowany jutro do tych osób, które dzisiaj są młode. Warto więc w porę patrzeć na swoje życie jak na całość.
• Liczy się własne przekonanie. Jeżeli życzliwi znajomi Ci mówią, że w tym wieku nie wypada ubierać się na kolorowo... odpowiadaj z chłodnym spokojem i uśmiechem: "W tym? To znaczy, że nareszcie nie muszę nikogo pytać o zdanie i robić wszystko, na co naprawdę mam ochotę"
• Łatwe do zapamiętania: mózg czterdziestolatka funkcjonuje lepiej niż dwudziestolatka (naukowo sprawdzono), ale sześćdziesięciolatek ma często więcej do powiedzenia niż trzydzieści lat młodszy kolega (to też udowodnione) 
• Młodość to tylko część dorosłości i nie ma prawa podważać wartości większej części życia naszego. 
• Największym szczytem głupoty jest ciągłe podkreślanie przemijalności rzeczy.
• Obojętne myślenie o przyszłości, to niebezpieczne... to dzwonek, że starość u Ciebie zagości. 
• Potrzebujemy wokół siebie ludzi w każdym wieku i w każdym możemy poznać nowych i zawiązać przyjaźnie.
• Rozwój intelektualny, ambicje zarezerwowane są tylko dla młodych.
• Seks po 50-tce jest nieprzyzwoity (wręcz obleśny) i do niczego nie służy.
• Trzeci wiek (tzw.)... to nowy okres w życiu człowieka; proces, na który warto się przygotować znając jego zagrożenia, aby lepiej radzić sobie z różnymi sprawami (w tym dolegliwościami) tzn. mieć taką instrukcję obsługi tej "nowości", ale absolutnie wymazać z niej słowo "rezygnacja" 
• Unikajmy słów, które nawet w żartach celowo podsycają negatywne wyobrażenia o problemie starości. Tym zmienimy nastawienie do tego problemu.
• W dzisiejszym świecie nie ma miejsca na przesądy i uprzedzenia... atutem może być starszy wiek.
• Zapominasz o sobie, jesteś ostatnia na liście tych, o których dbać musisz (później chodzisz naburmuszona i tych samych, o których dbasz, też o wszystko obwiniasz). A wszystko to dlatego, że jesteś stara i boisz się, że jeśli będziesz inaczej postępować to zostaniesz sama.
• Żaden przypadek w życiu nie powinien dać nam się zastraszyć lub przymusić do działań tylko powodu... co ludzie powiedzą. Jeśli kobieta da sobie wmówić, że jest już tylko starą, niepotrzebną nikomu babą... to w końcu zacznie się tak zachowywać, chodzić ze spuszczoną głową i w rezultacie wszyscy uznają, że mieli rację.

Rozmawiajmy otwarcie o wszystkim; o tym co boli, wkurza, rozśmiesza, porusza, o lękach, uzależnieniach,  uczuciach, zachowaniach... Tylko rozmowa może zmienić nasz i innych... tok myślenia. Nie czyńmy tabu z żadnego tematu, bo ta droga prowadzi tylko do życia w zakłamaniu, fałszu... .  Życie w takim stanie powoduje jego zatruwanie i zabija nasze poczucie wartości. Stajemy się toksyczni sami dla siebie. A tego nie chcemy!
Przynajmniej ja nie chcę 😉

PŁASZCZ ST. MICHEL (NOWY, 100% WEŁNY) - 20 ZŁ (SH) 

TOREBKA (SKÓRZANA) - 6 ZŁ (SH) 

KOZAKI NEW LOOK (NOWE) - 6 ZŁ (SH)

OKULARY - RESERVED (10 ZŁ)