O zakochaniu w sposób ''zawodowy" (z przymrużeniem oka)

O zakochaniu już wiele powiedziano. Każdy ma inne w tej kwestii doświadczenia i swoje satysfakcje (lub ewentualny brak). Kto nie przeżył jeszcze tego stanu, to chciałby na pewno doświadczyć, a kto przeżył już nawet kilka razy, to nie miałby nic przeciw, żeby powtórzyć ten wyjątkowy moment. Moment, bo zakochanie nie trwa zbyt długo (chyba, że ...

...

ale o tym będzie w zakończeniu) i albo zamienia się w miłość (która bywa trudna, bo już same słowo zawiera... ość 😉), albo odlatuje po prostu w inną stronę i tyle.

Zbliżają się Walentynki, które obchodzone są w Polsce od niedawna, zaledwie od początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, ale zadomowiły się u nas bardzo. Zakochani mają swoje święto i w ten jeden dzień mogą jeszcze (jeśli chcą) dobitniej wyrazić swoje uczucia. Choć znam jedną młodą dziewczynę, która w rozmowie o Walentynkach zaznaczyła mi z ogromną werwą, że chciałaby aby ten zakochany w niej chłopak... tego dnia dał jej wolne od jego miłości i pozwolił jej na pobycie w ten dzień w samotności. Wnioskuję, że ona znudzona już jest, on może zbyt zaborczy i stan ich zakochania, albo wszedł w miłość, czyli akceptację (nudną chyba trochę), albo tam (w tym związku) patrzą oboje, ale każdy w inną stronę. Nie będę teraz tego rozgryzać. Wracamy do zakochania jak najbardziej wzajemnego.

Jak określają ten stan przedstawiciele różnych zawodów?

Zacznijmy od A.

A – Astronom uważa, że tylko on (z racji wykonywanego zawodu) patrzy w gwiazdy i zakochani patrzą w nie też... (inni się nimi nie przejmują) i to ich od innych (niezakochanych aktualnie) różni.

B -  Biolog widzi w brzuchu motyle i czuje zapach poziomek, choć za oknem grudzień.

C – Chemik, że to koktajl  dopaminy, oksytocyny, naodrealiny i różnych tam takich. Dopowie, że działa jak narkotyk bez palenia trawki.

D – Dietetyk, że to cudowna kuracja odchudzająca, absolutnie nie chce się jeść

E – Etnograf potwierdza, że nie ma kultur na świecie, której nie dotyczyłoby zakochanie i, że to stan zmieniający najbardziej priorytety życiowe.

F - Fotograf... to trudny do uchwycenia obraz, bo ma klimatów różnorodnych wiele, ale jedno pewnikiem jest, że w odbiorze, niezwykle fascynujący, kiedy jeszcze jedną twarz widzi się we śnie po tysiąc razy (i niepotrzebne są fotografie).

G – Gastronom... dla niego zakochanie to ciężkostrawna zupa... połączenie smaku, zapachu, temperatury, aromatu... nie wiadomo jak się skończy jej smakowanie, Dalej będzie chciało się ją jeść czy popróbować inną.

H – Historyk, że wszystko zaczyna się od małego ziarenka i takim ziarenkiem (początkiem) jest stan zakochania, a potem wyrosnąć może z niego kwiat (miłość) i tak się tworzy wszystkiego historia. 

I – Informatyk, że zakochanie to różne konfiguracje, algorytmy i to jest stan niezwykle się rozwijający, i różne są do niego dostępu kody... wszystko zależy od odpowiedniego wgrania.

J- Językoznawca o zakochaniu, że to zbiór 10 liter, w tym 5 samogłosek, 5 spółgłosek i  4 sylab... i co z tego wynika?

K – Księgowy pesymista, że stan zauroczenia, który przechodzi w zakochanie,  z założenia dalej przechodzi w miłość i bilansować się będzie zobojętnieniem i złością. Księgowy optymista podliczy stan zakochania (i tu uprości), że to do końca życia trwałość w uśmiechu przy sobie i wartość najwyższa.

L -  Lekarz mówi o zakochaniu jak o chorobie, która mija (szczęście to czy nie, tego nie wie), i może się powtórzyć. Nie ma na nią szczepionki (na szczęście).

Ł – Łucznik to ten, który nie boi się strzał. Jest z nimi obeznany i pragnie zarówno ugodzić strzałą zakochania jak i zostać (tylko w tym jednym przypadku) ugodzony nią, bo to cudowne "cierpienie" jest.

M – Matematyk, że to zadłużenie intelektu i obniżenie stopy procentowej logicznego myślenia 

N – Nauczyciel. Nawet on nauczając wszelakich mądrości stwierdzi, że zakochanie to stan, dla którego brakuje przedmiotów (w szkole i poza nią) by szczegółowo wyjaśnić, objaśnić. Tego się po prostu nie da naukowo wytłumaczyć. 

O – Okulista twierdzi, że to wada wzroku, przy której nie widzi się prawdziwie drugiej osoby, zwłaszcza jej wad. Recepta na różowe okulary niepotrzebna. 

P – Polityk, że to trzymające w napięciu, ulotne kompilacje Zachodu ze Wschodem, ale z tego miłości nie będzie.

R – Rewident o zakochaniu mówi jak o braku kontroli uczuć i przejmowaniu przez nie umysłu, który lubi uczucie pożądania, i wtedy nie myśli. 

S – Socjolog, że zakochanie to mit rodzący się z namiętności, a miłość dopiero jest istotna i ważna, bo to akt społeczny w różnych wymiarach.

T - Trener... wytrenuje mięśnie i umysł w sprawności, ale nie wytrenuje serca, by nie poddało się stanowi zakochania, bo ono nie ulega żadnemu treningowi. 

U – Urzędnik na temat zakochania się nie wypowie, bo on działa zgodnie z procedurami, a w nich są najwyżej artykuły i paragrafy (ewent. o małżeńskich połączeniach). O zakochanych nie będzie się głośno wypowiadać, bo z tego gadania podwyżki nie dostanie. Skrycie sobie duma, że to wtedy jest jak papiery mu się mylą i nad jednym siedzi cały dzień.

W – Wróżka, że to magia słów, dotyku i spojrzeń

Z – Zegarmistrz  to marzyciel, który o zakochaniu myśli jak o chwilach, dla których gotów byłby zmienić zawód, żeby zegary nawet nie istniały byleby zakochania czas stał i jak najdłużej był.

Wszyscy tu mają rację. Ze wszystkimi zgadzam się (choć czasem nie do końca).

Cieszę się, że ja Stara Kobieta nie muszę marzyć o tym by zegarów nie było.

Byłam i jestem zakochana wciąż. Zakochana dodatkowo z wzajemnością (mimo, że różnie między nami było... smutek, złość, niezrozumienie itd. itp.)

Moje zakochanie (wyjaśnienie dla Językoznawcy) ma imię składające się z pięciu liter, trzech samogłosek, dwóch spółgłosek i sylab też dwóch.

Jestem (w przeciwności do oceny Dietetyka) ciągle głodna i apetyt bardzo dopisuje mi w tym moim stanie zakochania. 

Skłaniam się do tego, żeby stwierdzić, że u mnie limerencja, zakochanie i miłość już, nawet są na tej samej szali i żadna z nich się nie wychyla. To wszystko działa w jednej linii i wcale nie wyklucza się.

Od samego rana, do wieczora późnego, jestem i chodzę jak "naćpana" bez używek żadnych.

Co raz większe odczuwam pożądanie i równoczesne onieśmielenie, że tak w tym zakochaniu tkwię. Uderzenia gorąca z ciekawości i fascynacji też nieobce mi są. Najbardziej szare dni są dla mnie niedzielą, bo ja tak chcę widzieć je. 

Do tego jeszcze ten stan w ogóle mi nie mija... wprost przeciwnie. Tu Lekarz wydał, nie dla mnie opinię.  

Za to ja zupełna dyletantka w zakresach medycznych pozwalam sobie wydać diagnozę: mój stan zakochania jest nieuleczalny. Zupełnie nie martwię się tym.

JESTEM  ZAKOCHANA  NIEPRZYTOMNIE... W ŻYCIU  I  DARZĘ JE MIŁOŚCIĄ SZCZERĄ . Wysyłam Tobie ŻYCIE moje serdeczne podziękowanie za to, że Jesteś przy mnie. I zostań jak najdłużej 😊 moją Walentynką.

A mężczyźni? Owszem byli i ja zakochana w nich, ale to inny alfabet (to też dzięki niemu dzisiaj jestem, jaka jestem). Dopowiem, że każdy z nich wniósł w moje życie coś na czym zatrzymać byłoby warto się (oprócz jednego, który wyniósł z niego wszystko (i to w całym znaczeniu słowa), ale najważniejsze, ze sam wyniósł się też 😃😄😮