Truizmy i banały... rozprawa z nimi.

Komu potrzebne jest powtarzanie, że :  "woda jest mokra", a "trawa zielona" i trzeba zrobić pierwszy krok, by następne poczynić. To przecież truizmy i banały jakich codziennie rodzi się tysiące. Czy my się nad nimi w codziennym życiu zastanawiamy, czy myślimy o tym, że właściwie codziennie wykonywane przez nas prace są zwykłe, powtarzalne aż przez to banalne i nikt się nie zastanawia ile musimy z nas siły wyczerpać, ile intelektu wykorzystać, ile serca włożyć, ile pasji użyć, a namiętności oddać, żeby je stworzyć... i żeby nam, lecz również innym żyło się łatwiej i przyjemniej.  Nic nie jest tak proste ani trudne jak wygląda. Na co dzień, w gonitwie, w ogromie innych mniej istotnych spraw zapominamy, że żeby inni nas zrozumieli i my innych też jako tako pojęli, to musimy wykazać zainteresowanie i zagłębić się w to, co ważne i mniej ważne, od lat powtarzane, ale nie zawsze do naszej głowy dopuszczone.

Stwierdzenie prawdziwe, ale banalne - zbyt znane wszystkim, żeby je powtarzać?  Czy bezkrytyczne posługiwanie się truizmami jest coś warte i do czegoś przydatne? Truizmy i banały to, i prawdy oczywiste, które od wieków przez najmądrzejszych są wymyślane, przez inteligentnych powtarzane, przez mądrych wykorzystywane, a przez głupszych wydrwiwane. A to z nich składa się życie i żadna technika, cybernetyka, ekonomia i polityka tego nie zmieni. 

Bo przecież truizmem jest:

... że jeśli wydaje nam się, że wyczerpaliśmy już wszystkie możliwości - to nieprawda jest. Tak naprawdę nie da się wszystkich wyczerpać, a to z obawy, a to z lenistwa, a to z braku wiary. Tak naprawdę, najczęściej nie wykorzystujemy żadnej możliwości.

... i dlatego ważne jest powtarzanie, przypominanie tego zdaje się każdemu – banału pospolitego...

Nie pozwalaj innym za siebie podejmować ważnych decyzji – truizm – ale czynisz tak... nie potrafisz inaczej – to  oddaj swój dowód osobisty do Urzędu z dopiskiem "Nie dorosłem"

Nie daj się molestować (pusty frazes?)... a lubieżny szef łapie Cię za piersi w pracy, a Ty  zarumieniona, słowami "ależ co ty robisz, nieśmiało odtrącasz końskie zaloty" – truizm nie do końca zdefiniowany, że tak nie powinnaś – złap go mocno za jaja i duś jeszcze mocniej i zapytaj niewinnie "miło ci jest?"

Banałem jest stwierdzenie, że jeśli zaczniesz robić coś dzisiaj, to masz większe szanse od tych, którzy nie zaczęli nic robić wcale... ale Ty dalej leżysz wygodnie na kanapie i czekasz aż samo coś Ci wpadnie w ręce ...  (nie)istotne? jest, więc banalne przypomnienie, że z takiego (nie)poczynania nic nie będzie.

Oczywistością zdaje się być powiedzenie: Kto rano wstaje temu Pan Bóg daje – ale czy ten ktoś wyspany jest? ;-))

Brak czasu to zła organizacja... ale ostatnio pracuję jak opętana i niby na wszystko nawet mam czas, a pracy wciąż nie ubywa – bzdura to? Truizm bez podstawy doświadczenia czy co? Warte zastanowienia....

Nie jest ważne to co się nam przytrafia, lecz to co z tym zrobimy – truizm przydatny – przytrafił mi się nie w porządku mąż, to go wyrzuciłam...  

Szklanka zawsze do połowy jest pusta, albo pełna - zależy czy mówi o niej optymista czy pesymista, który dodaje jeszcze, że na pewno brudna. I to oczywiste, prawdziwe z obu stron stwierdzenie możemy z narzekania zmienić w wyzwanie i w ten sposób wykorzystać tę prawdę fascynującą, że jednocześnie może czegoś nie być i coś być.

Wszystkie nam są te treści znane, ale zależy jak je wykorzystamy i co najważniejsze -  młodszym przekażemy. Im człowiek więcej wie tym trudniej wybrać te najoczywistsze sprawy i do tego odpowiednio ubrać je w słowa. Słowa tu mają znaczenie, bo od ich doboru zależy ich zrozumienie i odpowiednie przyswojenie. Chodzi bowiem o to, aby truizmy i banały zmienić w inspirujące do działań motywatory. Nie wystarczy bowiem, by czytający zrozumiał ich treść, ale jeszcze chciał, miał potrzebę ich wykorzystania i uczynić coś, co pokaże jakie owoce dała ich praca i tu się narzuca cytat "Poznacie ich po ich owocach", czyli po widocznych rezultatach można ocenić człowieka. I nie o gadanie tu tylko chodzi.  Praktyczne wdrożenie w czyny myśli przeczytanych, nawet tych uznanych za proste banały to jest wygrana nasza z ich przyswajania. Na przykład każdy wie i przyjmuje, że "żeby zdrowo żyć należy zdrowo się odżywiać i uprawiać jakiś sport".

To ciekawe skąd tyle brzuszków zwisających pod paskiem u panów zaledwie po czterdziestce i pań z otyłością brzuszną zwalaną na fakt urodzenia dziecka.

Jeśli idziesz przez piekło, to nie zatrzymuj się, przyśpiesz raczej. Wszystko się kiedyś kończy. 

I to prawda, bo mija czas i wszystko przemija - tylko i zawsze trzeba mieć nadzieję, że obecna sytuacja też ulegnie zmianie. To motywuje do działania i przekłada się na rezultaty, a nie pozwala spalić  się w piekle złych emocji, i jeszcze gorszych wyborów.

Tysiącmilowa podróż zaczyna się od jednego kroku – proste aby przekonać małe dziecko, że żeby doszło do ukochanej, lecz oddalonej zabawki nóżki musi postawić prosto i odważnie ruszyć. I człowiek dorosły wie, że jeśli nie zdobędzie siły i odwagi by postąpić jeden krok dalej w osiągnięciu wymarzonego celu, to w ogóle tego nie osiągnie, bo do niego nie dojdzie. Każdy początek wymaga czasu i każdy zaczyna się od małych, powtarzalnych, czasem nudnych i zniechęcających kroków, ale trzeba zrobić ten pierwszy.Taki banał!

Ktoś ma więcej odwagi i żył swoim życiem prawdziwym – nie tym, którego oczekiwali inni od niego. I ten ktoś umierając nie będzie miał żalu, że nie pokazywał swoich prawdziwych uczuć, nie wybrał ścieżki komfortu i przeciętności; wykorzystał jak umiał swoje talenty i nie spóźnił się z okazywaniem miłości, wybaczył tym, którzy go skrzywdzili i przeprosił tych, którym uczynił źle.

Z tej perspektywy niby banalny cytat z Marka Twaina, który pierwszy raz usłyszałam jako mała dziewczynka z ust mojej babci: "Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałować tego, czego nie zrobiłeś, niż tego co zrobiłeś" wydaje się jak najbardziej potrzebny i ma moc.

Twój czas jest ograniczony, więc nie marnuj go na życie cudzym życiem. Kolejny truizm – niezwykle istotny – zamiast zajmować się cudzymi sukcesami, naigrywać z innych osób porażek, dać się złapać w pułapkę sterowania przez inne osoby – lepiej myśleć własnymi kategoriami, sercem. W ten sposób tworzymy swoją indywidualność, niepowtarzalność i czynimy się cudowną wartością dla świata, bo "Stajemy się jedyną osobą, której jest przeznaczone ją stać się,  przez to, że decydujemy się nią być". W ten sposób podążamy drogą, której nie znamy, ale mamy szansę się na niej wyróżnić. 

Już nie wiadomo co w tym tekście zwykłym truizmem, banałem, prawdami oczywistymi jest, a co mądrością być może dopiero teraz zauważoną. Jedno jest pewne... życie to nie bajka, która zawsze kończy się dobrze...żyli długo i szczęśliwie... nikt nie pisze, że życie banalne ich było jak cytaty z najwybitniejszych dzieł, jeszcze wybitniejszych pisarzy, filozofów i poetów.

Nawet Dostojewski napisał: Człowiek jest nieszczęśliwy tylko dlatego, że nie wie, iż może być szczęśliwy. 

Jak to nie wie (?), każdy wrażliwy i myślący wie, że nie ma czarodziejskiej różdżki szczęścia, ale jest w nas pragnienie, siła i wyobraźnia, żeby szczęśliwym być, i to do tego stanu nas pcha. Bo samo do nas nic nie przyjdzie, chyba, że pies zza płotu, bo nie jadł obiadu i widzi w nas smaczny kąsek 😉

Każdy jakieś tam banały kleci, sam Albert Eistein stwierdził: Największym wynalazkiem jest procent składany. Chyba dla banków 😉(?) Zapomniał o żarówce, kolei i paru innych rzeczach.

Pieniądze szczęścia nie dają ... niby nie, ale jak wykupić bez nich leki na depresję spowodowaną brakiem wyżej wymienionych? Może jednak dają poczucie bezpieczeństwa...co kolejnym truizmem jest, ale jak zabezpieczyć to poczucie, gdy pracy nie możesz otrzymać, bo albo wiek znacznie przeterminowany, albo wykształcenie niezadowalające... na pierwsze nie ma się wpływu (żadnej reklamacji), a to drugie trzeba by uzupełnić (takie życie 😉).

W życiu nie da zatrzymać się nic... to akurat najprawdziwsza prawda, z którą nie można zrobić nic, więc lepiej nie przywiązywać się do rzeczy, bo do czego się przywiążesz, to będziesz chciał zatrzymać, a tam gdzie pójdziesz, bez tego się obędziesz 😉

Wszystko wydaje się błahe i oczywiste, ale czy takie jest?

Cóż jeśli nie?

Pozostaje nam wierzyć: ... w to co wierzymy, w siebie, dobro ludzi, że jutro się obudzimy jak zwykle i koło kolejnych banałów na nowo zacznie się toczyć 😀

Drętwa mowa Starej Kobiety? Nie... życie składa się z banałów, komunałów, wytartych sloganów... gdyby przeanalizować ich jeszcze więcej: że miłość pokona wszystko, rodzina jest Twoją siłą ; dobro, które dajesz powraca, prawda leży w środku... i jeszcze sto innych – to przekonasz się, że to nie są puste słowa.

W życiu ważne są te drobiazgi... one składają się na to kim jesteśmy... Jeśli potrafimy uznać ich ważność, to znaczy, że potrafimy cieszyć się życiem.

Po nas przyjdą następni i czy zobaczą coś nowego? Nie sądzę... zobaczą te same rzeczy, które przed nimi może inni widzieli w innym miejscu, ale będą podobnie banalne... "woda wciąż mokra", "trawa zielona", a szklanka?... jak zwykle do wyboru – w połowie pusta lub pełna do połowy 😉